Het eindrapport Wie kan delen kan ook vermenigvuldigen van de commissie-Van Dalen, die het protocol over de nieuwe relatie tussen de JOVD en de VVD uitwe

De JOVD ging de jaren negentig in onder leiding van de in november 1988 tot voorzitter verkozen Mark Rutte. Hij trad op 22 juni 1991 terug, na een termijn van ruim twee-en-een-half jaar. Rutte was daarmee in het hoofdbestuur een toonbeeld van stabiliteit, want het was in deze periode een rumoerig komen en gaan van bestuursleden. In 1994 trad de meerderheid van het hoofdbestuur af – een unicum.

In de jaren negentig werd de samenwerking tussen de VVD en JOVD intensiever. Zij kreeg gestalte in diverse projecten, symposia en de jaarlijkse topkadercursussen. In 1995 werd de commissie Samenwerkingsprojecten JOVD-VVD ingesteld, die onder meer jongerenwerkbezoeken aan bedrijven en instellingen organiseerde, en ‘jongerenontbijten’ in de studentensteden Rotterdam en Leiden.

Met voorzitter Mark Rutte als gangmaker maakte de JOVD zich in aan het begin van de jaren negentig sterk voor een ‘paarse samenwerking tussen d

Met de totstandkoming van het eerste ‘paarse’ kabinet van PvdA, VVD en D66 in de zomer van 1994 werd een politieke droom van de JOVD werkelijkheid.

In de jaren tachtig discussieerde de JOVD veel over politiek en was ze volop bezig met het aanpassen van haar organisatie. Maar dat was niet het enige, de club bood meer. ‘Vorming en gezelligheid’, luidde de kop boven een artikel over studieweekeinden in De Driemaster. Op de JOVD-bijeenkomsten ging het niet alleen over politiek, het vertier was nooit ver weg. ‘Meestal is er wel een of ander café in de buurt.

In politiek opzicht maakte de JOVD in de jaren tachtig een linkse indruk, met standpunten als de legalisering van softdrugs, de invoering van een basisinkomen en een regeringscoalitie van VVD met PvdA en D66.  De jongerenorganisatie was vooruitstrevender dan de VVD, die van 192 tot 1989 met  het grotere CDA regeerde.

In de jaren tachtig beleefde de JOVD een primeur: voor het eerst in haar geschiedenis kreeg de jongerenorganisatie een vrouwelijke voorzitter. Op 26 april 1987 trad Annette Nijs aan als interim-voorzitter.

Was in de jaren zeventig de invoering van overheidssubsidiëring van grote invloed op de relatie tussen de JOVD en de VVD, in het daaropvolgende decennium was dat de komst van de jongerencontacten in de VVD. Dit losse verband van jonge VVD-leden – hooguit zo’n 500, geconcentreerd in ongeveer 50 partijafdelingen – moest niets van de JOVD hebben: ze vonden de jongerenorganisatie te links en wensten deel uit te maken van de VVD.

Dat het lot van de JOVD nauw verbonden was met dat van de VVD, bleek overduidelijk in de jaren tachtig.